Co zatem zrobić aby ograniczyć szanse na popełnienie błędów? Musimy zmienić sposób postrzegania sportu i piłki nożnej z charakterystycznego dla osoby dorosłej na ten który cechuje dzieci i młodzież. Należy stworzyć naszym podopiecznym optymalne środowisko do nauki i rozwoju potencjału sportowego ponieważ oczekiwania i koncepcje dorosłych mogą pozytywnie lub negatywnie wpływać na uczestników szkolenia. Choć piłka nożna dorosłych i dzieci niczym się od siebie nie różni występują w niej te same elementy gry (podania, uderzenia, dośrodkowania, drybling, wyjście na pozycje, straty piłki, itp.) to jednak cele, zadania i filozofia są zupełnie inne. Gra w piłkę musi się skupiać tylko i wyłącznie na rozwoju indywidualnym zawodnika, potrzebach i zainteresowaniach dzieci, a nie na wynikach i mistrzostwie. I my dorośli wkraczając w świat dzieci chcąc lub nie – musimy się celom i filozofii piłki nożnej dzieci i młodzieży podporządkować dla ich dobra i prawidłowego rozwoju.

Wrażliwi na temat celów i treści filozofii piłki nożnej dzieci i młodzieży musimy zwrócić uwagę, że skoncentrowana na wyniku sportowym praca z dziećmi powoduje szereg bardzo negatywnych konsekwencji m.in. wielu zawodników, którzy są już „wybitni” na najmłodszym etapie i mają świetne wyniki, w późniejszych latach nie udaje się zdobyć najlepszych umiejętności; wielu zawodników na progi dorosłego sportu odwraca się od klubu, piłki nożnej a nawet całkowicie od aktywności fizycznej (tzw. syndrom odrzucenia); w wielu przypadkach w sporcie dzieci i młodzieży trening jest zdominowany przez szkolenie taktyczne, występujące za wcześnie. Zaniedbywane są w ten sposób ważne elementy skarbu ruchowego dziecka czyli koordynacyjne zdolności motoryczne.