Linie na korcie

Kort tenisowy został bardzo starannie zaplanowany. Jest dość gęsto pomalowany białymi liniami, które wydzielają pole gry. Kort z grubsza wygląda jak prostokąt pomalowany liniami, które robią z niego dziesięć różnej wielkości prostokątów. Linie, które są najdalej oddalone od siatki noszą chlubną nazwę linii końcowych, natomiast te nieco bliżej, prawie w połowie kortu – liniami serwisowymi. Między liniami serwisowymi, liniami bocznymi a siatką znajduje się przestrzeń, w którą musi trafić piłką zawodnik grający z drugiej strony – oczywiście podczas serwisu. Zawodnicy najczęściej serwują po przekątnej kortu, aby piłka którą odbija swoją rakietą osiągnęła maksymalną prędkość na maksymalnej dozwolonej długości lotu. Linia końcowa wyznacza linię, która decyduje o aucie, jeśli podczas gry, zawodnik wybije piłkę poza nią. Mamy na korcie tenisowym jeszcze linie boczne. A dokładniej dwa rodzaje linii bocznych. Jedne obowiązujące graczy grających w single – czyli jeden na jednego – a drugie obowiązujące zawodników grających w debla – czyli dwóch na dwóch. Szerokość linii jest ściśle ograniczona przepisami gry. Linia końcowa musi mieć szerokość nie większą niż sto i jeden milimetrów – czyli około czterech cali – a pozostałe linie muszą mieć szerokość między dwadzieścia pięć a pięćdziesiąt milimetrów – czyli od jednego do dwóch cali. Zawodnicy podczas serwowania nie może stać w polu ograniczonym liniami.